Nieuw-Zeeland - Zuider Eiland

Na enkele zware uurtjes op de ferry kwamen we eindelijk aan in Picton op het zuidereiland.

Daar stond onze nieuwe bus te wachten, die ons naar Abel Tasman National Park bracht. Onderweg kwam ik er al snel achter waarom iedereen met zoveel lof over het zuidereiland sprak. We hadden ook nog een kleine tussenstop in Nelson waar we twee andere backpackers oppikte. Van daar uit was het rechtstreeks naar Abel Tasman. We kwamen aan op een camping met hostel aan de rand van het nationaal park.

Ik met een paar andere van de bus hadden de volgende ochtend een zee kajak tour op het programma staan. We werden vroeg in de ochtend opgepikt en naar het verhuurbedrijf gebracht. Daar kregen we een hele uitleg over wat wel en niet kon en natuurlijk wat tips en tricks. Eindelijk op het strand aangekomen zagen we dat het begin van het strand helemaal droog lag, dat had te maken met de getijden. De instructeur vertelde dat het zeeniveau ongeveer 5 meter kon verschillen. En toen waren we weg, lekker met onze kajaks over de zee dobberen. Lunchen op een onbewoond strandje, zeehonden bekijken in hun natuurlijke leefomgeving en gewoon van het uitzicht genieten. Na ongeveer een 6 uur gedobberd te hebben op het water was het weer tijd om richting strand te gaan.

Op dag 2 stond Punakaiki op het programma. De route van Abel Tasman naar Punakaiki was een betoverende route langs de kust. Met grote bergketens en mooie standen die ons volgden tot aan Punakaiki. De tussenstop van dag 2 was bij de Pancake Rocks. Dit waren stenen gebergten die leken op stapels pannenkoeken. Met daarbij een adembenemende omgeving en blow holes. Dit zijn kleine gaten in de bergen waar grote hoeveelheden water uit gespoten komt. Daarna weer terug de bus in en door naar Punakaiki.

Op dag 3 stonden de gletsjers op het programma. Het was in de bus goed te merken dat we steeds verder naar boven gingen want het begon steeds frisser te worden. Na weer enkele uurtjes rijden kwamen we aan in het kleine bergdorpje Franz Josef. Omdat het al vrij laat was zijn we maar gaan inchecken en hebben we alle activiteiten voor de dag erna gepland. De volgende dag gingen verschillende met een helikopter de gletsjer op maar vanwege budgettaire redenen zijn ik en Tijs op de grond gebleven. In plaats daarvan zijn we een wandeling naar de voet van gletsjers gaan maken. Na een tocht van 5 km kwamen we in een groot dal met verschillende watervallen en natuurlijk aan het einde de gletsjer. Vanwege veiligheidsredenen mochten we de gletsjer. 'S avonds was het weer gezellig een biertje drinken in de bar en terug in bed op naar de volgende stop.

De dag ervoor hadden ik en Tijs de wandeling naar de gletsjer gelopen met twee Duitse meiden die ons vertelde over Fox Gletsjer. Daar was er de mogelijkheid om een tocht over de gletsjer te lopen voor 1/4 van de prijs maar wel zonder helikopter. Dus vroeg in de ochtend weer de bus in en na 30 min rijden kwamen we al aan in Fox. Daar weer een hostel geboekt, een korte wandeling door het dorpje gelopen en onze gletsjer ervaring geboekt voor de volgende dag.

De volgende dag weer vroeg eruit en op naar de gletsjer. We werden goed ingepakt en uitgerust met spikes onder onze schoenen. Na een korte wandeling door weer een prachtig dalletje kwamen we aan bij de voet van de gletsjer. Waar we deze keer wel onder afzetting door mochten. Het was een koude maar indrukwekkende tocht langs diepe kraters, riviertjes en grotten. Na zo'n koude tocht lekker de jacuzzi in en een filmpje kijken.

De volgende bestemming was Lake Wanaka. Dit was een kleine pittoresk dorpje aan het Wanaka meer. Omdat we nu achter liepen op de rest was het alleen Tijs en ik dus konden we eindelijk gaan mountainbiken! Het was een prachtige tocht waar ik weinig over kan vertellen maar dat zal je op de foto's wel zien.

Eindelijk was Queenstown aan de beurt. Zoveel foto's van gezien, zoveel over gehoord. Dit was de outdoor adventure hoofdstad van Nieuw-Zeeland. Maar alweer vanwege budgettaire redenen heb ik hier niet veel gedaan wat noemenswaardig is. Het was tevens ook de feest hoofdstad van Nieuw-Zeeland dus we hebben alleen een hoop gefeest.

Na enkele dagen Queenstown was het tijd om dit mooie maar o zo dure stadje te verlaten. Omdat we het maximale uit onze reis wilde halen hadden we ook het zuidelijkste puntje bijgeboekt. Dus de volgende stop was Milford Sound en uiteindelijk Gunns Camp. In Milford hadden we een cruise geboekt die ons door een baai, rivier, ... richting zee bracht. Met adembenemend uitzichten. In Gunns Camp sliepen we in berghutjes maar vanwege de zandvliegen viel er weinig te doen. Zandvliegen zijn zoals muggen maar dan leven ze in grote zwermen.

De laatste stop in onze kleine ronde ten zuiden van Queenstown was Invercargill. We hadden aan de start van deze ronde de keuze om Invercargill of Stewart Island te doen. Maar omdat hier natuurlijk ook weer een prijskaartje aanhing ben ik in Invercargill gebleven. Het was een wat saai stadje met een aparte sfeer. Dus hadden we met een groepje besloten om wat te drinken te halen en de avond in het hostel te blijven.

De volgende ochtend gingen we als alternatief een route langs de kust rijden. We stelden ons hier niet veel van voor. Maar op de eerste stop was het al raak. We stopte aan een standje met een vuurtoren waar we iets verder op, op 5 meter afstond stonden van zeeleeuwen met hun jong. Daar hebben we een tijdje rondgelopen en deze kolossale dieren bekeken. Voor de lunch stopte we bij een klein tentje aan het strand waar we wat hebben gegeten. De buschauffeur vertelde ons over de dolfijnen die hier wel eens dicht aan strand kwamen. Dus wij een ronde over het strand gelopen en toen zagen we ze. Wij vlug broek uit en in onze onderbroek het water in. Dit was zo'n gave ervaring. Ze kwamen zo dichtbij, ze zwommen bijna door onze benen. Omdat de buschauffeur wel op schema wilde blijven moesten we helaas al vrij snel terug naar Queenstown vertrekken.

Omdat ik een griepje had opgelopen in Queenstown valt er over de terugreis weinig te vertellen. Ik heb verschillende dagen in bed gelegen en me heel slecht gevoelt. Maar dat maakte natuurlijk niks uit. Het was zo'n gave ervaring en heb zoveel dingen gezien en mensen ontmoet dat zo'n griepje de pret niet kon drukken.

En toen was het op 14 april tijd om afscheid te nemen van Nieuw-Zeeland en terug naar Sydney te vertrekken!